Strong Healthy Set !!! โปรโมชั่นพิเศษ สำหรับผู้ป่วยมะเร็งที่ต้องการทานต่อเนื่อง

แถมฟรี!! อาหารเสริม Blackmores Vitamins Bio C 1 ขวด

ประโยชน์ของวิตามิน C

- มีการช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระ
- เพิ่มการไหลเวียนโลหิตไปเลี้ยงสมอง และหัวใจ โดยเพิ่มความยืดหยุ่นของหลอดเลือด 
- ช่วยเสริมสร้างภูมิต้านทานเชื้อโรคทั้งแบคทีเรียและเชื้อไวรัส รวมถึงลดปฏิกิริยาภูมิแพ้
- ใช้ในการป้องกันและรักษาโรคมะเร็ง ทำให้มีความสดชื่นขึ้นในผู้ป่วยที่ต้องฉายแสงและให้ Chemotherapy

วิธีทาน: ผู้ใหญ่ - ครั้งละ 1 เม็ดต่อวัน พร้อมมื้ออาหาร

ศูนย์ให้คำปรึกษาและจัดจำหน่าย !!!
FB: G-herb สมุนไพรหมอสมหมาย ยาบำรุงน้ำเหลืองรักษามะเร็ง
โทรด่วน : 096-653-6151 , 084-9332346
LineID : @gherbmedicine

หลีกเลี่ยงการใช้กล่องโฟมรับประมานอาหาร เพื่อห่างไกลโรคมะเร็ง ด้วยความหวังดี จาก G-herbmedicine

ผ่านการรับรองมาตรฐาน GMP ทะเบียนยาเลขที่ G 75/55 มั่นใจได้ว่าผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร G-Herb ปลอดภัยอย่างแน่นอน

ผู้ให้คำปรึกษาและจัดจำหน่าย
โทร. 084-9332346, 096-6536151
LineID: @gherbmedicine (มี @ ด้วยค่ะ)
https://www.facebook.com/gherbmedicine/

เคล็ดไม่ลับ!!

สำหรับผลิตภัณฑ์สมุนไพร G-Herb ที่ช่วยเสริมภูมิต้านทานให้กับร่างกาย บำรุงร่างกาย บำรุงน้ำเหลือง ระบบไหลเวียนของน้ำเหลือง ภายในร่างกายคนเราประกอบด้วย ต่อมน้ำเหลืองและท่อน้ำเหลือง ถ้าระบบน้ำเหลืองในร่างกายดีเป็นปกติ ก็จะเป็นเกราะป้องกันการเกิดโรคต่าง ๆ ได้ค่ะ รับรองมาตรฐาน GMP ทะเบียนยาเลขที่ G 75/55 มั่นใจได้ว่าผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร G-Herb ปลอดภัยอย่างแน่นอน

สมุนไพรบำรุงนำเหลือง G-Herb Capsul 1 สมุนไพรรักษามะเร็ง ช่วยสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ร่างกาย แพคเกจใหม่วางจำหน่ายแล้วที่นี่!!!

สั่งซื้อ-ให้คำปรึกษาฟรี!
โทร. 084-9332246, 096-6536151
LineID: @gherbmedicine (มี @ ด้วยค่ะ)

 https://www.facebook.com/gherbmedicine/

กับผลิตภัณฑ์ G-Herb capsule 1 สมุนไพรบำรุงน้ำเหลือง บำรุงร่างกาย รักษาโรคมะเร็ง

สั่งซื้อ-ปรึกษาฟรี !!
โทร. 084-9332346 , 096-6536151
LineID: @gherbmedicine
https://www.facebook.com/gherbmedicine/

     เมื่อหลายปีก่อน ดิฉันได้มีโอกาสสัมภาษณ์นายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ เจ้าตำรับมะเร็งชื่อดัง ที่มีอายุเกิน 90 ปี แม้วันนี้ท่านจะจากไปนานแล้ว แต่ยังคิดถึงบทสัมภาษณ์ของท่าน และเคล็ดลับแบบสุดยอดของอายุยืนลองมาติดตามกัน “ เคล็ดลับของการรับประทานอาหารจนสุขภาพดี อายุยืนยาวถึง 90 ปีนั้น เนื่องจากเป็นเด็กบ้านนอกก็มักจะชอบอาหารบ้านนอกได้แก่ น้ำพริก ปลาร้า แกงป่า แกงส้ม ฯลฯ  โดยเฉพาะ สะเดา น้ำปลาหวานจะชอบมากเป็นที่สุด และส่วนปรุงของอาหารได้แก้ หัวและเหง้าต่างๆ ได้แก่ หอม กระทียม ขิง ข่า ตระไคร้ และผักชนิดต่างๆ โดยเฉพาะ กะเพรา  โหระพา ต้นหอม ผักชี เป็นต้น จะเห็นได้ว่าอาหารที่กล่าวมานี้ล้วนแต่เป็นสมุนไพรทั้งนั้น”

“ผมยึดหลัก อาหาร ออกกำลังกาย (ให้ออกซิเจนมาก) และอารมณ์ ผมจะไม่มีอารมณ์เกรี้ยวกราดกับใคร นอกจากเวลาลูกน้องของผมทำไม่ดีกับคนไข้ผมจะมีอารมณ์บ้าง แล้วก็แล้วไป ไม่ค่อยสนใจ ไม่เคยถือโทษโกรธใครและอาฆาตผู้ใด ผมมีคติของผมว่า ถ้าไม่ทำดีในแดนดิน จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหา ซึ่งจำมาจากที่ใดก็ไม่ทราบ และผมก็เติมว่า ถ้าไม่มีน้ำใจให้อุรา ท่านจะหาน้ำใจจากใครได้”

อาจจะมีหมอเพียงไม่กี่คนในเมืองไทย ที่ด้วยวัยถึง 90 ปีแล้ว แต่ท่านก็ยังทำงานเป็นหมอรักษาผู้คนอยู่

          นายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ หรือที่ใครๆขนานนามว่า “หมอเทวดา” เพราะกำราบโรคร้ายๆ อย่างมะเร็งได้จนราบคาบ ด้วยชื่อเสียงที่เลื่องลือทำให้ทุกวันนี้ มีผู้ป่วยแห่มารักษากับหมอสมหมายถึงวันละกว่า 200 คน เริ่มการรักษาตั้งแต่เช้ายันค่ำ แทบไม่น่าเชื่อว่าด้วยวัยที่ควรพักผ่อน แต่คุณหมอกลับดูแลคนไข้ทุกคนทั้งให้การรักษาและกำลังใจแบบไม่เหน็ดเหนื่อย

            ผู้ป่วยบางคนแม้ยังไม่ถึงคิวก็ขอมาก่อนข้ามวัน เพื่อให้เห็นหน้าคุณหมอและวิธีการรักษาก็ยังดี ชื่อเสียงคุณหมอที่เป็นที่รำลือทุกวันนี้ นอกจากด้วยความสามารถอันเต็มเปี่ยมแล้ว ยังมาจากจิตใจอันดีงามของคุณหมอ มีเงินก็คิด ไม่มีก็ไม่คิด จนชื่อเสียงโด่งดังไปถึงเมืองนอกเมืองนา มีชาวต่างชาติมารักษาจำนวนหนึ่ง

            เส้นทางเดินของคุณหมอ ซึ่งบอกว่าอย่าเรียกตนว่าเป็นหมอเทวดา แต่เป็นแค่ “หมอธรรมดา” เริ่มทดลองใช้สมุนไพรรักษาโรคมะเร็งมาตั้งแต่ ปี พ.ศ.2512 จนประสบความสำเร็จในปี พ.ศ.2520 จึงได้ลาออกจากราชการมาเพื่อรักษามะเร็งโดยเฉพาะ ด้วยแนวทางการผสมผสานระหว่างยาสมุนไพรกับยาแผนปัจจุบัน

              “ ขณะที่ผมเป็นศัลยแพทย์อยู่ ร.พ. ศิริราช ได้สนใจในการรักษาโรคมะเร็งเป็นอย่างมาก  เพราะอยู่แผนกศัลยกรรม พบว่าการผ่าตัดรักษาผู้ป่วยมะเร็งหายยากมาก เมื่อผ่าคนไข้มะเร็งไม่ว่าจะเป็นที่อวัยวะใดก็ดี มักจะไม่ค่อยได้ผลดี  โดยมากผ่าแล้วมะเร็งมักจะงอกกลับคืนมาอีก ไม่ว่าจะผ่าตัดแล้วร่วมกับรังสีรักษาหรือไม่ก็ตาม ขณะนั้นยังไม่มีการใช้เคมีมาร่วมในการรักษาโรคมะเร็งในขณะนี้”

                ด้วยเหตุผลที่ว่านี้ทำให้ตัวหมอก็เรียนเภสัชบัณฑิตย์มา และได้เหรียญทองอีกด้วย น่าจะใช้ความรู้จากการเรียนเรื่องสมุนไพรไทยมา แล้วขวนขวายหาสมุนไพรไทยมาร่วมในการรักษามะเร็งร่วมกับแผนปัจจุบัน

                ดังนั้นเมื่อมารักษาราชการเป็นนายแพทย์ ผู้อำนวยการ รพ.สิงห์บุรี นายแพทย์สมหมายจึงพยายามหาสูตรยาหม้อสมุนไพรมาร่วมในการรักษามะเร็ง จนกระทั่งได้ยาหม้อสมุนไพรตำหรับที่ใช้อยู่ขณะนี้มาร่วมกับแผนปัจจุบัน ซึ่งได้ผลเป็นที่น่าพอใจ ในการรักษามะเร็งและได้มอบตำหรับนี้ให้กับสภาค้นคว้าองค์การเภสัชโดยเรียบร้อยแล้ว เพื่อเป็นสมบัติของชาติไทยในอนาคต

 ยาสมุนไพรที่ทดลองศึกษามานาน ประกอบด้วยสมุนไพรหลายอย่าง หลังยกสูตรยานี้ให้องค์การเภสัชไป หมอสมหมายบอกว่า “แทนที่สูตรยาจะตายไปกับผม แต่ตอนนี้ไม่แล้ว สมุนไพรนี้จะยังอยู่ จะมีคนรับไปต่อยอดจากผมอีกที”

เปลี่ยนความตั้งใจเดินหน้ารักษาต่อแม้อายุ 90 ปีแล้ว

            เมื่อผู้ป่วยเดินเข้ามาในคลินิก การรักษาของหมอสมหมายจะเริ่มตั้งแต่การพูดคุย สอบถามอาการ หากเป็นระยะเริ่มต้นก็มีโอกาสรักษาหาย บางรายอาการหนักมาก ก็พยายามอย่างที่สุดที่จะเยียวยายืดเวลาชีวิตออกไป

            ด้วยความตั้งใจรักษาผู้คนอย่างไม่ได้เห็นแก่เงินทอง หากรักษามะเร็งหรือโรคร้ายอื่นๆในโรงพยาบาลมีชื่อทั่วไป ค่ารักษาคงไม่น้อยกว่าหลักหมื่นหรือหลักแสน แต่ที่นี่ใครมีก็จ่าย ไม่มีก็ไม่ต้อง นพ.สมหมาย กล่าวติดตลกว่า ใครนั่งรถเบนซ์มา ก็แพงหน่อย ใครไม่มีตังค์มา ก็ให้ฟรี

            จากความตั้งใจครั้งแรกที่ว่า เมื่ออายุครบ 90 ปี หมอสมหมายจะหยุดการทำงานรักษาคนไข้ และไปเดินเล่นที่สวนบ้านอัศวิน  ทองประเสริฐ ตั้งแต่เช้า – เย็น แต่บัดนี้ความตั้งใจนั้นต้องล้มเลิกไป เพราะเมื่อได้ออกทางทีวีทั้งช่อง 3 และช่อง 5 แล้ว คนป่วยมะเร็งได้ไปหาหมอเป็นจำนวนมาก ต้องตรวจคนไข้ตั้งแต่ 06.30 น.ถึง จนมืดค่ำ “ผมไม่เคยท้อเลยกลับมีความสุขเสียอีกที่ได้ช่วยให้คนป่วยที่สามารถช่วยได้ทั้งการรักษา การให้คำปรึกษา และให้กำลังใจผู้ป่วย”

            หมอสมหมายบอกว่า ฉะนั้นตัวเองคงต้องทำงานต่อไปจนกว่าจะทำไม่ไหว ขณะแม้ป่วยให้น้ำเกลืออยู่คนป่วยมาหาก็ยินดีรับแล้วตรวจให้ สำหรับตัวหมอแล้วคนไข้ต้องเป็นอันดับหนึ่ง ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา “เราไม่ชอบอย่างใดคนป่วยก็ไม่ชอบอย่างนั้น ผมต้องอดทนทุกอย่างเพื่อผู้ป่วย”

            ก่อนจะขยายความเสริมว่า “รักษามาเกือบ 40 ปี มีพอกินพอใช้ แต่สิ่งที่ได้มากกว่านั้น มันอยู่ที่ใจ ได้น้ำใจ ได้ทางความรู้สึก แค่นั้นพอแล้ว”

เปิดเคล็ดลับอายุยืน 90 ปี

             คุณหมอสมหมายได้กล่าวถึงเคล็ดลับของการมีอายุยืนยาว 90 ปี ที่จนบัดนี้ก็ยังแข็งแรง รักษาคนไขได้วันละกว่า 10 ชั่วโมงว่า  อาจจะเป็นโชคดีที่เกิดมาในตระกูลที่มีเงินและมีชื่อเสียงของจังหวัดสิงห์บุรี รวมทั้งมีพี่ชายชื่อ ศจ.พต.นพ.ประจักษณ์  ทองประเสริฐ โดยพี่ชายนำตนมาอยู่ใน รพ. ศิริราช ตั้งแต่อายุได้ 6 ปี และส่งให้ตนเรียนโรงเรียนประจำ ชื่อ โรงเรียน เซ็นต์ปีเตอร์ อยู่ถนนสี่พระยา  จนกระทั่ง พ.ศ.2479 จึงได้ย้ายมาเรียนยัง โรงเรียนอำนวยศิลป์ อยู่ปากคลองตลาด และเป็นลูกศิษย์ที่ครูพา ไชยเดช ซึ่งล่วงลับไปแล้วรักตนมาก การเรียนของหมอสมหมายจึงราบรื่นจนกระทั่งสำเร็จแพทย์ และไม่เคยลำบากเลยในชีวิต

 ด้วยเหตุนี้สุขภาพจิตของผมจึงอยู่ในเกณฑ์ดีมาก สำหรับสุขภาพร่างกายนั้น ผมเป็นคนชอบออกกำลังกายโดยเฉพาะการออกกำลังกายมักเป็นการออกกำลังกายในการขุดดิน ทำสวน ปลูกและรดน้ำต้นไม้ด้วยตนเอง

ส่วนเคล็ดลับของการรับประทานอาหารจนสุขภาพดี อายุยืนยาวนั้น เนื่องจากเป็นเด็กบ้านนอกก็มักจะชอบอาหารบ้านนอกได้แก่ น้ำพริก ปลาร้า แกงป่า แกงส้ม ฯลฯ  โดยเฉพาะ สะเดา น้ำปลาหวานจะชอบมากเป็นที่สุด และส่วนปรุงของอาหารได้แก้ หัวและเหง้าต่างๆ ได้แก่ หอม กระทียม ขิง ข่า ตระไคร้ และผักชนิดต่างๆ โดยเฉพาะ กะเพรา  โหระพา ต้นหอม ผักชี เป็นต้น จะเห็นได้ว่าอาหารที่กล่าวมานี้ล้วนแต่เป็นสมุนไพรทั้งนั้น

 อาหาร-ออกซิเจนสูตรแห่งอายุยืน

             หมอสมหมายยังแนะนำว่า หากอยากทราบเรื่องเคล็ดลับอายุยืนน่าจะไปถามคุณหมอ เฉก ธนะศิริ เพื่อนของตนมากกว่า เพราะคุณหมอเฉกท่านตั้งใจจะมีอายุยืนให้ถึง 120 ปี

 “ สำหรับตัวผมนั้นผมยึดหลักดังกล่าวคือ อาหาร ออกกำลังกาย (ให้ออกซิเจนมาก) และอารมณ์ ผมจะไม่มีอารมณ์เกรี้ยวกราดกับใครนอกจากเวลาลูกน้องของผมทำไม่ดีกับคนไข้ผมจะมีอารมณ์บ้าง แล้วก็แล้วไป ไม่ค่อยสนใจ ไม่เคยถือโทษโกรธใครและอาฆาตผู้ใด พยายามทำดีกับคนทั่วไป อะไรที่ช่วยผู้อื่นและสังคมได้ผมก็จะช่วยเท่าที่จะทำได้ ผมมีคติของผมว่า ถ้าไม่ทำดีในแดนดิน จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหา ซึ่งจำมาจากที่ใดก็ไม่ทราบ และผมก็เติมว่า ถ้าไม่มีน้ำใจให้อุรา ท่านจะหาน้ำใจจากใครได้ ”

 นอกจากนี้หมอสมหมายยังโชคดี ที่บังเอิญไม่มีโรคภัยไข้เจ็บอย่างใดนอกจากไข้หวัด ท้องเสีย แต่อายุ 90 ปีแล้วก็ย่อมมีโรคคนแก่ ได้แก่ โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ

 อีกเรื่องคืออารมณ์ ซึ่งเตี่ยและแม่ได้สอนหมอตั้งแต่เด็กว่าให้พยายามอยู่ในศีล 5 และให้ถืออุเบกขาเป็นประจำ ฉะนั้นไม่ว่าหมอจะถูกนินทา ก็ไม่โต้ตอบปล่อยให้เงียบไปเอง รวมทั้งเมื่อมาอยู่สิงห์บุรี ได้รับเด็กไว้เลี้ยงดูเป็นจำนวนมาก ตนก็ไม่เคยทวงบุญคุณกับผู้ใดเลย เด็กที่เลี้ยงไว้ขโมยเงินทอง ตนก็ไม่เคยดุด่า ใช้การโทษตัวเองว่าตัวเอาเขามาเลี้ยงเอง ถ้าเราไม่เอามาเลี้ยงก็จะไม่มีเรื่องเดือนร้อนเช่นนี้ ทำให้สบายใจ ไม่มีความกังวล ไม่มีอารมณ์เสีย ทำให้สบายใจอายุยืน

 สมุนไพรไทยชูธงดันไทยศูนย์กลางการแพทย์

           นับแต่มีข่าวหมอสมหมายปรากฏออกไป ทำให้มีสื่อต่างๆเผยแพร่ข่าวจำนวนมาก หมอสมหมายบอกว่าก่อนที่ตนจะออกทีวี ก็มีชาวต่างชาติมารักษาเหมือนกันแต่ไม่มาก พอออกทีวีแล้ว ก็มีชาวต่างชาติเท่าที่จำได้ใน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็มี คนสิงคโปร์ มาเลเซีย เขมร ลาว ไต้หวัน ฮ่องกง ญี่ปุ่น และอินเดีย สำหรับทางยุโรปก็มีเป็นบางประเทศและอเมริกาก็มีคนไทยที่อาศัยอยู่

 ตอนนี้ตนมองเห็นว่าสมุนไพรไทยนั้น สามารถรักษาคนไข้ได้จริง อยากแนะนำให้แพทย์แผนปัจจุบันทั้งหลาย หันมาใช้สมุนไพรสูตรที่ตนใช้อยู่ร่วมกับแผนปัจจุบันเท่านั้น ก็สามารถจะช่วยชีวิตคนไทยได้อีกเป็นจำนวนมาก ก่อนทิ้งท้ายว่า “ผมไม่ทราบว่าความฝันของผมจะเป็นจริงได้ก่อนที่ผมจะจากโลกนี้ไป ไม่ใช่มายกย่องหลังจากเสียชีวิตไปแล้ว ดังที่ยกย่องท่านที่ล่วงลับไปแล้วเหมือนขณะนี้ “

 หมอสมหมายจึงเป็นอีกหมอที่โลกยกย่อง ด้วยความเป็นทั้งหมอที่มีคุณธรรม มีความเพียรพยายาม มุ่งมั่นต่อการรักษาคนไข้ จนยากจะหาใครเสมอเหมือน

 เส้นทางนายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ

            นายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ เป็นคนจังหวัดสิงห์บุรี เกิดเมื่อ 27 ธันวาคม 2464 จบการศึกษาเภสัชศาสตรบัณฑิต จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และจบแพทยศาสตรบัณฑิตเหรียญทอง จากโรงพยาบาลศิริราช ในระหว่างศึกษาได้ทำงานในร้านขายยาเพื่อส่งเสียตัวเอง กระทั่งสำเร็จการศึกษาในปี 2494 เคยเป็นแพทย์ประจำตัว จอมพล ป.พิบูลสงคราม

            นายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ สนใจที่จะค้นคว้าสมุนไพรในการรักษาโรคมะเร็งมาก เนื่องจากโรคอื่น ๆ มีวิธีที่จะรักษาให้หายได้ แต่โรคมะเร็ง คือโรคที่รักษาให้หายขาดได้ยาก

            ช่วงที่ นายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ ทำงานอยู่ประจำที่โรงพยาบาลศิริราช ได้เป็นผู้ก่อตั้งธนาคารเลือดให้กับโรงพยาบาลศิริราชขึ้น หลังจากนั้น นพ.สมหมาย ทองประเสริฐ ก็แล้วย้ายไปอยู่โรงพยาบาลตำรวจ ก่อนที่จะเดินทางกลับบ้านเกิดมาเป็นแพทย์ประจำที่โรงพยาบาลสิงห์บุรี ด้วยความต้องการจะดูแลคุณแม่ ไปพร้อม ๆ กับการทำงานที่ตั้งใจ

            ท่ามกลางความเหน็ดเหนื่อยกับงานที่ทำทุกวันนี้ นายแพทย์สมหมาย ทองประเสริฐ ไม่เคยย่อท้อต่อการรักษาโรคร้าย และให้ชีวิตใหม่กับผู้สิ้นหวัง และยังไม่ได้เกษียณตัวเองแม้จะอายุ 90 ปี ด้วยความต้องการรักษาคนไข้ซึ่งหมดที่พึ่ง และได้นำสูตรสมุนไพรที่คิดค้นไปเผยแพร่ให้กับองค์การเภสัชกรรม เพื่อนำไปผลิตและจำหน่ายให้กับผู้ป่วย โดยคาดว่าจะจำหน่ายได้ในปี พ.ศ.2555 

ขอขอบพระคุณข้อมูลจาก : คุณสาธิตา โสรัสสะ
เอสซีเครท

     จีเฮิร์บ  คือ ตำรับสมุนไพรบำรุงน้ำเหลือง สร้างภูมิต้านทาน บำรุงร่างกาย ของหมอสมหมาย และท่านได้นำมาวิจัยที่ รพ.ศิริราช พบว่าสามารถใช้ในการรักษามะเร็งได้จริง โดยจะรับประทานเพื่อหวังผลให้ก้อนเนื้อหยุดเจริญเติบโต ยุบตัวลง และหยุดการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็ง จึงสามารถเพิ่มโอกาสการหายขาดได้อย่างมีนัยสำคัญ จากสมุนไพรยาหม้อ สกัดเป็นแคปซูล เพื่อขึ้นทะเบียนยา

     ♻ จดทะเบียนชื่อ G-Herb

     ♻ ทะเบียนยาเลขที่ G75/55 ยาแผนโบราณ

     ♻  ผลิตโดย..สถานที่ผลิตยาแผนโบราณทองประเสริฐโอสถ 

        - ได้รับรองมาตรฐาน โดย (GMP)

        - ได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการ (อย.) หรือ FDA

        - ได้รับเครื่องหมายตาม ฮาลาลสากล (HALAL)

     หมอสมหมาย เป็นคนสิงห์บุรีโดยกำเนิด เกิดเมื่อวันที่  27  ธันวาคม พ.ศ. 2464  ปัจจุบันอายุ 90 ปีแล้ว  คุณพ่อคุณแม่มีบุตรธิดารวม 7 คน โดยผมเป็นคนที่ 5 คุณพ่อคือนายกิมซิด  คุณแม่นางพิมเสน  ทองประเสริฐ  พี่ชายคนโตของผม ชื่อศาสตราจารย์พันตรีนายแพทย์ประจักษ์   ทองประเสริฐ  เป็นอดีตผู้อำนวยการโรงพยาบาลศิริราช พี่ชายคนที่สองชื่อนายหงวน  ทองประสริฐ  เป็นลูกศิษย์ท่านปรีดี  พนมยงค์ พี่สาวคนที่สามและที่สี่แต่งงานเป็นแม่บ้าน  ส่วนผมซึ่งเป็นบุตรคนที่ห้า  เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ ตั้งแต่เด็ก พ.ศ.2471  ที่โรงเรียนประจำเซนต์ปีเตอร์  ซึ่งอยู่ตรงตึกซิงเกอร์ สี่-พระยาในปัจจุบัน  น้องสาวคนที่หกยังมีชีวิตอยู่ส่วนน้องชายคนที่เจ็ดเป็นนายทหาร  จบการศึกษาจากโรงเรียนวชิราวุธ  ปัจจุบันมีพี่น้องที่ยังมีชีวิตอยู่เพียงสามคน  คือพี่สาวคนที่สามอายุ 95 ปี ผมอายุ 90 ปีและน้องสาวอายุ 84 ปีนอกนั้นเสียชีวิตหมดแล้ว

ในวัยของการศึกษา

          ครอบครัวของผมสนับสนุนการศึกษาเฉพาะผู้ชายส่วนลูกผู้หญิงไม่ส่งเสียให้เล่าเรียน พี่ชายของผมนับว่าได้เป็นชาวสิงห์บุรีคนแรกที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ ได้ทุนของร็อกกี้ เฟลเรอร์ ไปเรียนต่อที่ยอห์นฮอสปิตัส ประเทศอเมริกา  ส่วนผมสำเร็จเภสัชศาสตร์บัณฑิตสมัยเด็กศึกษาที่ ร.ร. เซนต์ปีเตอร์ ในปี พ.ศ. 2471 และจบ ม.5 ในปี พ.ศ. 2478 สมัยที่ผมเรียนนั้น การศึกษายังมีระดับชั้น ม. 8 อยู่ ไม่ได้มีเตรียมอุดมศึกษาเหมือนสมัยนี้ หลังจากจบชั้น ม.5 ร.ร. เซนต์ปีเตอร์ ก็มาศึกษาต่อที่ ร.ร. อำนวยศิลป์ ปากครองตลาดจนจบ ม.8 ซึ่งเป็นรุ่นสุดท้าย หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเตรียมอุดมซึ่งคุณชอุ่ม  ปัญจพรรค์ เป็นนักเรียนเตรียมอุดมหมายเลข 1

จิตใต้สำนึก “ชีวิตคือ  ธรรมชาติ”

          อีกประการหนึ่ง ผมมีจิตสำนึกอยู่เสมอว่าในโลกนี้ธรรมชาติทำให้เกิดโลก แล้วธรรมชาติต้องมียาแก้โรคให้ด้วย เช่น การใช้ซิงโคน่า(Cinchona) รักษาโรคมาเลเรีย ใบดิจิตาลีส ( Digitalis) รักษาโรคหัวใจในสัตว์ เช่น แมว สุนัข ไม่สบายก็จะไปเที่ยวหาต้นหญ้ากิน พออาเจียนแล้วก็หาย นั่นคือการรักษาสมดุลทางธรรมชาติ แต่มนุษย์เราโดยเฉพาะการแพทย์ทางตะวันตกไม่ค่อยคิดเรื่องนี้ พยายามค้นคว้าไปทางเคมีเป็นส่วนมาก

         ผมเข้าศึกษาต่อที่คณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยโดยมีพี่ชายเป็นคนส่งเสียให้เล่าเรียน ผมสำเร็จคณะเภสัชศาสตร์ได้เหรียญทองและเป็นอาจารย์ที่เภสัชศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตามกฎได้ 1 ปี ก็ออกมาศึกษาแพทย์ต่อที่ศิริราช สมัยนั้นหากจะเรียนแพทย์ต้องเรียนที่ศิริราชแห่งเดียวเท่านั้น ที่อื่นยังไม่มีการเรียนการสอน ในคณะเรียนผมก็ใช้ความรู้ทางเภสัชฯ ไปทำงานร้านขายยา เพื่อส่งเสียตัวเองเรียนแพทย์จนกระทั่งผมจบการศึกษาในปี พ.ศ. 2494 ที่จริงแล้ว ผมคุ้นเคยกับโรงพยาบาลศิริราชมาตั้งแต่เด็กเนื่องจากตอนอายุเพียง 7-8 ปี เวลาเปิดเทอมผมก็จะมาอยู่กับพี่ชายที่ศิริราช ส่วนมากจะไปอยู่กับพวกพี่ๆพยาบาล เพราะพี่ชายต้องทำงาน สมัยเมื่อ พ.ศ. 2471 นั้น ศิริราชยังเป็นป่าอยู่เลยมีตึกเพียง 5 ตึก มีโรงกระโจมใช้ผ้าขึงเป็นห้องผ่าตัด

         สมัยเมื่อผมเรียนแพทย์ศิริราชอยู่ปี 3 ปี 4 จนกระทั่งสำเร็จการศึกษา และทำงานเป็นแพทย์ประจำบ้านแผนกศัลยกรรมอยู่ที่ศิริราชนั้นผมสนใจเรื่องการศึกษามะเร็งมากเพราะการศึกษาโรคอื่นๆ ทางศัยลกรรมสามารถรักษาให้หายได้ง่าย แต่การรักษามะเร็งนั้นยากมาก ไม่ว่าจะเป็นการผ่าตัดหรือฉายรังสีก็ดี

         เนื่องจากผมสำเร็จเภสัชศาสตร์บัณฑิตก่อนมาเรียนแพทย์  ผมจึงมีความคิดว่าน่าจะค้นคว้าหาสมุนไพรมาช่วยในการรักษามะเร็งบ้าง  แต่ในขณะนั้นผมเป็นลูกน้องไม่สามารถที่พูดเสนอความคิดได้

         เมื่อสำเร็จการศึกษาจากศิริราช  แล้วด้วยความที่เป็นคนชอบทดลอง  ผมมาอยู่สถานเสาวภา  1 ปี  ก็อยากทดลองเรื่องวัคซีนกับเซรุ่มในการรักษาโรคพิษสุนัขบ้า  พอครบปีก็กลับมาเป็นศัลยแพทย์ที่ศิริราช  เป็นศัลยแพทย์ได้สองปี  สมัยนั้นไม่มีตำแหน่งให้ต้องเป็นลูกจ้าง  ผมเป็นลูกจ้างรับเงินเดือน เดือนละ 700 บาท  ( สมัยนั้นทองบาทละ 60บาท )

หลังจากจบการศึกษาแพทย์

         หลังจากจบการศึกษา  ผมตั้งใจว่าจะกลับไปอยู่สิงห์บุรีเพราะแม่ของผมอยู่ที่นั้นตามลำพัง  แม่ก็อายุมากแล้วไม่มีใครคอยดูแล  เนื่องจากพ่อเสียชีวิตตั้งแต่ปี พ.ศ. 2478  ดังนั้นเมื่อผมทำงานที่ศิริราชครบ  2  ปี   อีกทั้งตัวเองอยากได้ตำแหน่งประจำเพราะสมัยนั้นหาตำแหน่งประจำอยากเหลือเกิน  มีตำแหน่งประจำก็เป็นแผนกกระดูกซึ่งผมไม่ต้องการ

         วันหนึ่งขณะผมเดินทางกลับจากศิริราช  ผมได้พบกับรุ่นพี่ที่ท่าน้ำ  ชื่อหมออุทัย  ศรีอรุณ ( ภายหลังได้รับตำแหน่งพลตำรวจโทและเป็นจเรตำรวจ )  เขาถามว่าผมจะไปไหน  ผมก็บอกว่าผมจะกลับไปเอาตำแหน่งหมอกระดูกที่ศิริราช  เขาจึงออกปากว่าอยากให้ผมไปช่วยที่โรงพยาบาลตำรวจ  ถ้าวันนั้นผมกลับไปเป็นหมอกระดูกที่ศิริราช  ผมคงเกษียณอายุแค่ 60 ปี  ไม่ได้มาเป็นหมอรักษามะเร็งในปัจจุบันนี้

หมอสมหมาย ผู้เริ่มต้นโรงพยาบาลตำรวจ

         เมื่อไปถึงโรงพยาบาลตำรวจ  ผมจึงได้พบว่าที่นั้นไม่มีความพร้อมอะไรเลย  ผมต้องจัดเตรียมบรรดาเครื่องไม้ เครื่องมือ จนสามารถผ่าตัดคนไข้ได้เอง  สมัยนั้นโรงพยาบาลตำรวจเป็นเพียงโรงพยาบาลในแผนกตำรวจ  ผมทำงานจนกระทั้งได้ติดยศเป็นร้อยตำรวจเอกก็ได้ทราบข่าวว่าสิงห์บุรี  กำลังสร้างโรงพยาบาล ผมจึงบอกหัวหน้าแผนกว่าจะขอย้ายไปโรงพยาบาลสิงห์บุรี  หากโรงพยาบาลสิงห์บุรีสร้างเสร็จ หัวหน้าผมไม่อนุญาต ท่านบอกว่า “ลื้อมาอยู่ที่นี่ไม่กี่เดือน สร้างความเจริญให้กับโรงพยาบาลตำรวจ ได้ผ่าตัดได้ ทำอะไรมากมาย ไม่อนุญาตให้ไปหรอก” เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนั้น  แต่ความต้องการที่จะอยากกลับไปทำงานที่โรงพยาบาลบ้านเกิดมากกว่าในเดือนธันวาคมของปีนั้นผมจึงเขียนจดหมายลาออกทิ้งไว้แล้วจากไปอยู่ที่สิงห์บุรีโดยไม่ได้ร่ำลาผู้ใด

     - รับประทานสมุนไพร จีเฮิร์บ ของหมอสมหมาย ทองประเสริฐ อย่างต่อเนื่อง เช้า กลางวัน เย็น มื้อละ 4 – 6 เม็ด

     - ปรับอาหารโดย งดเนื้อสัตว์ทุกชนิด รวมทั้งเนื้อปลาด้วย งดนม งดไข่ งดน้ำมัน งดน้ำตาล (เพราะมะเร็งชอบโปรตีน ไขมัน และน้ำตาล) เน้นรับประทานผักและผลไม้ที่มีฤทธิ์เย็น เนื่องจากคนที่เป็นมะเร็ง ภายในร่างกายจะร้อน จึงต้องรับประทานอาหารฤทธิ์เย็น

          - ผักฤทธิ์เย็นได้แก่ ผักกวางตุ้ง ผักกาดขาว ผักบุ้ง ผักตำลึง 
ผักปรัง ผักหวาน ยอดฟักทอง ยอดฟักแม้ว ฟัก ฟักทองอ่อน ข้าวโพด ถั่วลันเตา ถั่วแขก ผักโขม บล็อกโคลี่ ดอกกะหล่ำ หน่อไม้น้ำ (แอสพารากัส) มะเขือยาว มะเขือเปราะ ผักกาดหอม เห็ดฟาง เห็ดนางฟ้า ดอกแค ยอดแค ปลีกล้วย มะรุม มะเขือเทศ ผักสลัด เป็นต้น (สำหรับผักคะน้า กะหล่ำปลี ผักโขม ถั่วฝักยาว หรือผักที่มีกลิ่นฉุน จะมีฤทธิ์ร้อน ควรงดหรือลดไว้ก่อน)

          - ผลไม้ฤทธิ์เย็น ได้แก่ แคนตาลู้ป แอปเปิ้ล ชมพู่ ส้มโอ แตงโม สับปะรด กล้วยน้ำว้าห่ามๆ มะละกอห่ามๆ แก้วมังกร มังคุด มะม่วงดิบ ส้มเช้ง เป็นต้น (ทุเรียน ลิ้นจี่ ลำไย ขนุน ฝรั่ง กล้วยหอม กล้วยไข่ มะม่วงสุก กล้วยน้ำว้าสุก มะละกอสุก เป็นผลไม้ฤทธิ์ร้อน ควรงด)

สำคัญที่สุด!!

ก่อนรับประทานอาหารทุกมื้อ ต้องเริ่มที่น้ำปั่นผัก ผลไม้ ผักสดก่อนเสมอ จึงตามด้วยอาหารหลัก

ระหว่างมื้ออาหาร หรืออาหารว่าง ให้รับประทานผลไม้ หรือน้ำปั่นผัก หรือน้ำเต้าหู้ เป็นต้น

     - สวดมนต์ นั่งสมาธิทุกเช้าและก่อนนอน ต้องไม่เครียด ไม่กังวล ไม่กลัวความตาย ทำใจให้สบาย สงบ หากจิตใจสงบ สบายแล้ว ร่างกายจะสร้างภูมิคุ้มกันโรคได้มากขึ้น

     - ออกกำลังกายโดยเดินเร็ว 2 กิโลเมตร หรือแกว่งแขน
วันละ 300 – 400 ครั้ง

     - หายใจเข้าปอดลึกๆ นิ่งไว้ นับในใจ 1 ถึง 4..... ผ่อนลมหายใจออกทางปากช้าๆ ช่วงฝึกหายใจให้หลับตาเพื่อทำสมาธิไปในตัว ฝึกหายใจเช่นนี้วันละ 2 - 3 ครั้ง ครั้งละ 30 รอบ (หายใจเข้าและออก นับเป็น 1 รอบ) เพื่อให้อ๊อกซิเจนเข้าสู่ร่างกายให้มาก (มะเร็งไม่ชอบอ๊อกซิเจน)

หลังจากปฎิบัติตัวเช่นนี้ประมาณ 5 เดือน ไปทำ MRI ที่ตับ แล้วตรวจค่าเลือด CEA เพื่อดูค่ามะเร็งที่ลดลง (คนปกติมีค่า CEA ไม่เกิน 5)

หมายเหตุ !!!
     - งดของหมัก ของดอง อาหารทะเล เนื้อสัตว์ นม ไข่ อาหารที่ใส่สารปรุงแต่ง หรือใส่สารกันบูด เพราะสารเหล่านี้จะลดภูมิคุ้มกันของร่างกายลง
     - อาหารแต่ละมื้อ ควรเป็นผักและผลไม้ ให้เท่ากับหรือมากกว่าข้าว
     - ผลไม้ที่มีรสหวานมาก ให้รับประทานแต่น้อย